Ga de confrontatie aan

Deze week ben ik met een van mijn leidinggevenden in coaching flink de confrontatie aangegaan. Dat was niet leuk. Niet voor hem, maar ook niet voor mij. Ik merkte dat het me moeite kostte om door zijn web van verklaringen heen te breken en uit te komen bij door hem niet genomen verantwoordelijkheid. Het loonde uiteindelijk wel de moeite.
Hij wist op welk moment hij een keuze had gemaakt om iets ten uitvoer te brengen op een manier die niet kon slagen.

Voor iedere keuze kan iedere intelligente leidinggevende minstens tien verklaringen geven, waarvan er zeker vijf echt hout snijden. Maar ook ogenschijnlijk kloppende verklaringen kunnen slechts een maskering zijn van iets wat iemand uit de weg is gegaan. Natuurlijk, ergens wist de leidinggevende wel dat de optie die hij koos, niet zou werken. Maar hij had geen zin om pal te gaan staan voor een andere oplossing. Hij ging de confrontatie uit de weg. De confrontatie met zijn ondergeschikten, of de confrontatie met zijn eigen baas.
Soms is dat verstandig, maar in dit geval had het geleid tot langdurige problemen en waren er bedrijfsdoelen niet gehaald.
Daarom is het motto van deze week: voel je aan je water dat een andere oplossing beter is, dat iemand in je team er een potje van maakt, dat je klant onmogelijke eisen stelt, dat je baas wonderen verwacht: ga de confrontatie aan.
Blijf staan, ook als je tegengas krijgt. Je hoeft niet ieder moment aardig gevonden te worden, niet alles kan bereikt worden door vriendelijk te zijn. Soms moet je gewoon op je strepen gaan staan.